شرکت‌های خودرویی برای معرفی محصولات خود نیازمند رسانه‌های تخصصی خودرویی هستند تا به بهترین شکل ممکن این ‌کار را به صورت تخصصی انجام دهند. در گذشته برگزاری تست درایو محصولات جدید، نهایتاً به پیست اتومبیلرانی یا خیابان‌های شهر محدود می‌شد که در بهترین شکل ممکن مخاطبان در حضور اصحاب رسانه پشت فرمان خودروی مورد علاقه خود می‌نشستند و به بررسی آن می‌پرداختند. اما اکنون خوشبختانه شرکت‌های خودرویی روی به روش‌های جدیدی برای تست خودروهای خود آورده‌اند که در این روش سفری را تدارک می‌بینند تا خبرنگاران تخصصی حوزه خودرو در مدت زمانی بیشتر و در شرایط گوناگون، یک خودرو را مورد بررسی قرار دهند. به‌عنوان مثال بررسی قابلیت‌های آفرودی یک کراس‌اوور تازه ‌وارد تحت شرایط جوی گوناگون می‌تواند به خوبی توانایی و قابلیت آن خودرو را به عرصه ظهور در آورد. یا به طور مثال یک سدان خانوادگی می‌تواند در شرایط جاده‌ای شبیه‌ساز یک سفر را تداعی کند تا نقاط ضعف و قوت آن توسط اصحاب رسانه بازگو شود. این‌گونه تست‌ها می‌تواند به خوبی یک خودرو را به چالش بکشد تا در نهایت متقاضیان و مشتریان بتوانند تصمیم‌گیری درستی را برای انتخاب خودروی خود داشته باشند. به عنوان مثال یک خودرو ممکن است در تست شهری تمامی توانایی و قابلیت‌های خود را به نمایش نگذارد، این در صورتی است که یکی از مزیت‌های تست‌های طولانی‌ مدت، میزان دقیق مصرف سوخت خودرو، امکان بروز مشکلات فنی احتمالی در زمان تحت فشار قرار گرفتن در جاده و در نهایت تجربه رانندگی و سواری بلندمدت است.

تست و بررسی یک خودرو مستلزم شرایط و پارامترهای گوناگونی است که خوشبختانه بار دیگر شرکت آرین‌موتور بستر لازم برای بررسی چهار محصول مختلف از دو برند معتبر میتسوبیشی و دی‌اس را در فضایی متفاوت با شرایط مختلف جاده‌ای و آفرودی فراهم کرد. در این سفر دو خودروی لنسر دنده‌ای و اوتلندر تیپ سه نمایندگان برند ژاپنی میتسوبیشی و دو خودروی DS5 و DS6 نیز به عنوان نمایندگان فرانسوی حضور داشتند. همچنین خودروی لنسر امداد شرکت آرین موتور نیز ما را در این سفر همراهی کرد.

از آن‌جایی که مسیر رفت و برگشت از تهران به سمت شهر گرگان و نهایتاً منطقه زیبای خالد نبی در دشت ترکمن صحرا کمی طولانی بود، فرصت خوبی برای خبرنگاران و اصحاب رسانه مهیا شده بود تا پشت فرمان هریک از خودروها نشسته و به بررسی آن‌ها بپردازند. اصولاً این‌گونه تست و بررسی سبب می‌شود تا در بازه زمانی نسبتاً طولانی‌تر و باتوجه به میزان فشار وارده بر خودروها در طول مسیر، نتایج واقعی‌تر و ملموس‌تری استخراج شود. بر همین اساس می‌توان تصمیم گرفت که آیا یک خودرو می‌تواند خودرویی مناسب و قابل اطمینان باشد یا خیر؟ این سفر موجب شد تا نقاط ضعف و قدرت خودروها به خوبی روشن شود، همچنین حضور تعداد قابل توجهی از اصحاب رسانه‌های تخصصی خودرو، این زمینه را فراهم کرد تا بحث‌های گوناگونی پیرامون خودروهای موجود در سفر شکل گیرد. همین تبادل نظرها توانست یک جمع‌بندی کلی در مورد هریک از خودروها به ما دهد تا بتوانیم هریک از آن‌ها را به چالش بکشیم.

در این مقاله سعی داریم به صورت جداگانه و اختصاصی به نقد و بررسی میتسوبیشی اوتلندر بپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید تا با نقاط ضعف و قوت این کراس‌اوور سایز متوسط ژاپنی بیشتر اشنا شویم .

طراحی و امکانات

اوتلندر کراس‌اووری با سایز متوسط است، که برای اولین بار در سال 2001 میلادی توسط کمپانی خودروساز ژاپنی میتسوبیشی ساخته شد؛ در واقع در همان ابتدای کار، این خودرو با نام تجاری Airtrek به بازار جهانی معرفی شد. این خودرو بر اساس کانسپت میتسوبیشی ASX که در نمایشگاه اتومبیل سال 2001 آمریکای شمالی به نمایش گذاشته شده بود، طراحی و تولید شده‌ است. هدف از تولید این خودرو، برطرف کردن نیاز مشتریان در زمینه‌های شهری و همچنین خارج جاده‌ای، توسط خودرویی نسبتاً کوچک و اقتصادی بوده‌ است. کمپانی میتسوبیشی چند سالی در زمینه ارائه محصولات خود نتوانست با سایر رقبای خود از نظر کیفیت و تنوع محصول رقابت کند و بر اساس قیمت پایین‌تر محصولات خود توانست تولیداتش را به ‌فروش برساند، اما در تولید نسل‌ آخر محصولاتش، سعی بر احیا شدن داشت که توانست به‌ خوبی این ‌کار را انجام دهد. اوتلندر فیس‌لیفت 2016، دچار تغییرات اساسی در طراحی خارجی و داخل کابین شده که همین موضوع سبب شد تا به‌ فروش قابل قبولی دست یابد. اگر بخواهیم این خودرو را از نظر طراحی با نسل پیشین خود مقایسه کنیم، باید بگوییم تغییرات شکل گرفته روی آن به قدری بنیادی است که چهره نه‌ چندان زیبای نسل قبل را به یک خودروی شاسی‌بلند بروز و با اصالت تبدیل کرده است. در نمای جلو تغییرات بیشتر روی جلوپنجره‌ و چراغ‌ها صورت گرفته و ادوات آبکاری شده کرومی، چهره‌ای لوکس و جذاب را برای آن به ارمغان آورده است. محصولات میتسوبیشی عموماً در میان رقیبان از طراحی ساده‌تر و بی‌آلایش‌تری برخوردار است اما همین موضوع سبب شده تا اصالت طراحی بیشتر در آن احساس شود. شیشه‌های بزرگ یکی از خصیصه‌های اصلی در این خودروست که شاید در این دوره کمتر مورد پسند طراحان و علاقه‌مندان باشد، همین موضوع میدان دید بسیار خوبی را برای راننده و سرنشینان مهیا کرده است که این مورد شاید در بسیاری از گزینه‌های موجود در بازار دیده نشود.

همچنین از دیگر مزیت‌های این خودرو می‌توان به طراحی مناسب فضای داخلی اشاره کرد که تمامی سرنشینان در راحتی و آسایش می‌توانند از سفر خود لذت ببرند. شاید بگویید طراحی داخل کابین کمی ساده و کسل‌کننده به نظر برسد، باید بگوییم حق باشماست، اما اگر کمی با دقت به آن بنگریم، متوجه خواهیم شد که تمامی ادوات به‌کار رفته به منظور کاربری آسان سرجایشان قرار گرفته و از نظر ارگونومی بدرستی طراحی شده است. همچنین نکته دیگری که در مورد این خودرو وجود دارد، این است که زمانی که پشت فرمان و یا داخل این خودرو می‌نشینید راحتی و آسایش را می‌توانید از همان لحظات ابتدایی احساس کنید. به‌گونه‌ای که انگار سالیان سال است که مالک آن بوده و با آن خو گرفته‌اید. نرمی و راحتی شاخص‌ترین مولفه در اوتلندر بوده که می‌تواند آن را یک گام از رقبا جلوتر بیاندازد.

اما نقاط ضعفی که در بخش طراحی کابین بیش از هر چیز جلب توجه می‌کند، عدم وجود دریچه هوا برای سرنشینان عقب بوده که شاید این موضوع در سفرهای طولانی مدت کمی آزاردهنده باشد. همچنین در ادامه انتظار می‌رود که بخشی از دریچه‌های‌ ورودی هوا که روی داشبورد تعبیه شده‌اند، به قسمت عقبی کابین اختصاص یابند که متاسفانه به صورت دوگانه برای راننده و سرنشین جلو طراحی شده است. البته باید بگوییم آن‌قدر سیستم تهویه قوی عمل می‌کند که تمام بخش‌های کابین را پوشش می‌دهد اما این دلیل نمی‌شود که سرنشینان عقب از امکانات رفاهی بهره نگیرند. یکی دیگر از مواردی که کمی راننده را خسته می‌کند، پایین بودن ارتفاع کنسول میانی است، یعنی موقعیت قرار گرفتن اهرم تعویض دهنده و کنسولی که برای قرارگرفتن دست طراحی شده، موجب می‌شود تا راننده کمی وضعیت خود را تغییر دهد تا بتواند در بهترین حالت از آن استفاده کند آشنا شویم.

مشخصات فنی 

میتسوبیشی اوتلندر از لحاظ عملکرد پیشرانه دست‌خوش تغییر نسبت به نسل پیشین نشده و از همان پیشرانه چهار سیلندر با حجم دقیق 2360 سی‌سی بهره می‌برد. حداکثر توان تولیدی این موتور 170 اسب‌بخار در 6000 دور در دقیقه و حداکثر گشتاور آن 220 نیوتن متر در 4200 دور در دقیقه است. نیروی تولید شده توسط موتور به کمک جعبه دنده اتوماتیک CVT به هر چهار چرخ اوتلندر انتقال می‌یابد که این جعبه دنده امکان تعویض دستی به کمک اهرم شیفتر از پشت فرمان را دارد. اوتلندر 1580 کیلوگرمی می‌تواند ظرف مدت 2/10 ثانیه (شتاب رسمی) از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر برساعت برسد که البته با توجه به فشار هوا در شهرهای مختلف تهران احتمالاً همانند دیگر خودروها عددی کندتر را تجربه خواهید کرد.

تجربه رانندگی جاده‌ای و خارج جاده با اوتلندر

اوتلندر یک کراس‌اوور سایز متوسط بوده که علاوه بر کاربردهای شهری می‌تواند حرف‌های زیادی در زمینه آفرود و رانندگی خارج جاده‌ای برای گفتن داشته باشد. نرمی و راحتی شاخص‌ترین مولفه در اوتلندر بوده، همچنین قدرت و کشش خوب پیشرانه و عملکرد بی‌نقص جعبه‌دنده CVT لذت رانندگی را دوچندان می‌کنند. کابین بزرگ و صندلی‌های راحت این امکان را به ما می‌داد تا با پنج سرنشین به راحتی به سفر خود ادامه دهیم. شاید اوتلندر تیپ سه در مقایسه با رقبای کره‌ای از نظر امکانات در رده پایین‌تری قرار بگیرد، اما راحتی و هندلینگ آن تا حدودی می تواند کمبود امکانات و آپشن را جبران کند. لازم به ذکر است که نسخه فول یا همان تیپ پنج این خودرو از نظر امکانات رفاهی در جایگاه قابل قبولی جای دارد که همین باعث می‌شود اوتلندر ژاپنی به یکی از گزینه‌های ایده‌آل در میان شاسی‌بلندهای 200 میلیون تومانی تبدیل شود. اوتلندر در تست جاده‌ای بسیار خوب عمل کرد و توانست نظر اکثر خبرنگاران حاضر را به خود جلب کند. با وجود تکمیل بودن ظرفیت سرنشینان و فضای بار قسمت عقب و همچنین روشن بودن سیستم تهویه، شتاب و عملکرد قابل توجهی را از خود به جای گذاشت. نکته دیگری که رانندگی با اوتلندر را لذت‌بخش‌تر می‌کند، شیفترهای تعویض دنده از پشت فرمان است که به خوبی با جعبه دنده CVT هماهنگ بوده و فرامین راننده را با کم‌ترین تاخیر اجرا می‌کند هرچند ممکن است همچنان افراد بسیاری حس رانندگی با گیربکس‌های اتوماتیک معمولی را به مدل‌های CVT ترجیح دهند. پایداری و ثبات در سرعت‌های بالا و همچنین هندلینگ خوب این خودرو نیز نظر مثبت تیم آزمایش را جلب کرد. پس از گذراندن تست‌های جاده‌‌ای نوبت به بخش سخت‌تر می‌رسد، یعنی زمانی که قرار است اوتلندر به چالش کشیده شود. از آن‌جایی که این خودرو دو دیفرانسیل بوده، کمی توقع را برای توانایی‌های آفرودی بالا می‌برد. اوتلندر در تست شرایط سخت خارج از جاده هم توانست سربلند بیرون بیاید و انتظارات را تاحدود زیادی برآورده سازد. البته با وجود بلند بودن سپرها باید در مسیرهای خارج جاده‌ای کمی احتیاط کرد، به همین خاطر نمی‌توان مانند یک خودروی آفرودر تمام عیار از آن انتظار داشت.

با این حال اوتلندر توانست شیب نسبتاً تندی را بدون دورخیز کردن و بالا بردن دور موتور تا بالاترین نقطه ممکن طی کند. یکی دیگر از نقاط قوت این خودرو عملکرد دقیق سیستم چهارچرخ متحرک آن بوده که به خوبی نیرو را بین چرخ‌ها تقسیم می‌کند.

در پایان اگر بخواهیم یک نتیجه‌گیری کلی داشته باشیم، باید بگوییم اوتلندر اگر کمبود آپشن‌های رفاهی آن در برابر رقبای کره‌ای را نادیده بگیرید می‌تواند حس رضایت را در شما به وجود آورد، زیرا با عملکرد خوبی که روی جاده دارد لذت رانندگی را برایتان به ارمغان می‌آورد. همچنین کیفیت ساخت بالا یکی از نکات مثبت این خودرو است که می‌تواند این اطمینان را به شما دهد که سالیان سال خودرویی کم استهلاک و بدون دردسر را خواهید داشت.