اتومبیلی که هیچ وقت فراموش نمی شود!
41 سال پیش یعنی در سال 1972 کمپانی «ب ام و» با استفاده از یک فرمول بسیار ساده (سود بردن از پیشرانه ای قدرتمند روی یک اتاق کوچک)، خودرویی را معرفی کرد که علاوه بر جلب نظر بسیاری از مردم، راه را برای موفقیت نسل های آتی هموار کرد. درست حدس زدید، درباره ب ام و 2002 صحبت می کنیم. مسئولین کمپانی در ادامه موفیقیت هایی که با این مدل به دست آورده بودند، تصمیم گرفتند تا با عرضه اتومبیلی جدید، این روند را ادامه دهند و همین تصمیم، نقطه عطفی برای تولید مدل مورد بحث این مقاله، یعنی سری 3 (E21) در سال 1975 شد.
هنگام بررسی این ماشین، سادگی، ظرافت و جذابیت طرح بدنه، نخستین نکته ای است که جلب توجه می کند. زیبایی نمای جلو، با چراغ های تکی، قاب پنجره جلو رادیاتور کرومی و کوچک با خطوط عمودی به همراه خطوط افقی اطراف آن و سپر کرومی که چراغ های راهنما در طرفین آن نصب شده اند، تکمیل می گردد. دو خط به موازات قاب پنجره جلو رادیاتور، روی درپوش موتور به چشم می خورد که با رسیدن به قسمت انتهایی آن، به زیبایی محو می شوند.
در نمای جلو، خط شانه برجسته به همراه رینگ های زیبا و فرم آینه های جانبی، از جمله نکات قابل توجه به شمار می رود و نمای عقب نیز، به لطف طرح زیبای چراغ ها، جذاب جلوه می کند. البته نکته هایی که نباید درباره ظاهر این اتومبیل دور از نظر داشت، سادگی و اصالت طرح بدنه اتومبیل و رنگ چشم نواز آن است که توجه هر شخصی را جلب می کند، گویی بزرگ تر ها با دیدن ظاهر این گنجینه بزرگ خاطرات به یاد گذشته ها می افتند و برای افراد جوان تر نیز حکم سفر در تاریخ را دارد! 4355 میلی متر طول، 1610 میلی متر عرض و 1380 میلی متر ارتفاع، سایر مشخصات ظاهری این ماشین را تشکیل می دهند.
درب خودرو، به راحتی و با نرمی غیر منتظره ای (نسبت به سال ساخت) باز و بسته شده و باعث می شود به یاد برخی اتومبیل های صفر کیلومتر تولید داخل بیفتیم! با ورود به داخل کابین، نو بودن قطعات آنچنان جلب توجه می کند که دیگر سن و سال این ماشین از یادمان می رود! موکت های کف، صندلی های با روکش چرم، داشبورد و حتی پخش صوت، همگی نمونه اصلی هستند. از دیگر نکات جالب توجه درباره این اتومبیل این بوده که تایر زاپاس و آچارهای آن، تا به حال استفاده نشده اند. طرح صفحه کیلومترشمار با اعداد درشت و سفید رنگ، به همراه غربیلک فرمان با قطر نسبتاً باریک و چهار کلید برای بوق، اهرم های راهنما و برف پاک کن با شکلی ساده، اهرم تعویض دنده بلد و کشیده با ظاهری کاملاً بی آلایش و تمایل قسمت میانی جلو داشبورد به سمت راننده که نشان از اهمیت دادن مهندسین ب ام و به بحث ارگونومی دارد، از جمله نکات قابل توجه درباره کابین این خاطره ساز باواریابی به شمار می روند.
زیر درپوش موتور، پیشرانه 4 سیلندر (M10) به حجم 1574 سی سی قرار دارد که معادل 89 اسب بخار قدرت (در 6 هزار دور در دقیقه) و 123 نیوتن متر گشتاور (در 4 هزار دور در دقیقه) تولید کرده و از طریق جعبه دنده 4 سرعته GETRAG (یکی از بزرگ ترین تولید کننده های گیربکس که در 1935 تأسیس شد) به چرخ ها منتقل می کند. البته توان این پیشرانه با توجه به وزن 1020 کیلوگرمی اتومبیل چندان زیاد نیست، اما باز هم به نسبت سال ساخت و گنجایش موتور قابل توجه است.
این پیشرانه دارای سرسیلندرهای آلومینیومی بوده و نسبت تراکم هوا به سوخت آن 3/8 به یک تعریف شده است. با تمامی این اوصاف، این خودرو در وضعیت ایده آل، شتاب صفر تا 100 کیلومتر ار در 8/13 ثانیه ثبت کرده و مسافت 400 متر را در 2/18 ثانیه طی می کند. البته بدیهی است برای چنین خودروی ارزشمندی، دیگر سرعت و قدرت ملاک اصلی نبوده و از ارزش آن کم نمی کند.