در اینجا باید اظهار داشت که امروزه خریداران تحت تاثیر تبلیغات وسیع فروشندگان قرار گرفته اند و به همین علت خرید اتومبیل های دیفرانسیل جلو زیادتر بوده و آن را رسما به عنوان نمونه برتر در سطح دنیا پذیرفته اند که این انتخاب کاملا درست نیست . چون فروشندگان بر اساس همین تبلیغات ، هدایت و چسبندگی خودروی دیفرانسیل جلو را بهتر از دیفرانسیل عقب دانسته اند که در بسیاری از موارد خالی از حقیقت است . 
هر کدام از این دو سیستم دارای مزایا و معایب خودشان هستند ولی بد نیست بدانید که بیشتر امتیازات خودروی دیفرانسیل جلو در مواردی غیر از چسبندگی و نحوه حرکت اتومبیل است . مهمترین امتیاز دیفرانسیل جلو افزایش فضای داخلی اتومبیل است چون قرار دادن موتور و جعبه دنده و دیفرانسیل در محفظه موتور باعث جلوگیری از احداث برجستگی میانی در کف اتومبیل می شود ، در نتیجه کف اتومبیل های دیفرانسیل جلو مزاحمتی برای سرنشینان ایجاد نمی کند . از دیگر محاسن اتومبیل های دیفرانسیل جلو موضوع اقتصادی بودن آنها از نظر میزان مصرف بنزین است .
چون در مقایسه با انواع مشابه دیفرانسیل عقب از وزن کمتری ( حدود 10 درصد کاهش وزن ) برخوردارند . 
علاوه بر این به دلیل جمع و جور بودن قطعات مکانیکی امکان بهره گیری از فضای بیشتر را به طراحان در جهت کم کردن ابعاد اتومبیل به خصوص طول آن می دهد . بنابراین کاهش وزن و کوچک شدن اتومبیل تاثیر زیادی در کاهش مصرف سوخت آن دارد . 
شتاب حرکت خودروی دیفرانسیل جلو در حرکت روی برف ، یخ و سطوح لغزنده خیلی خوب است چون وزن بیشتری را در چرخ های محرک جلوی خود خواهند داشت و چون چسبندگی چرخ های جلو به دلیل وزن بیشتر جلوی اتومبیل زیاد است ، شتاب اینگونه اتومبیل ها در سطح لغزنده خوب است . برای پیشرفت خودروها از نظر آیرودینامیکی طراحان به سه مورد توجه بیشتری دارند :
1 - بدنه خودرو از جلو به عقب باید با شیب ملایمی صعود کند . 
2 - انتهای خودرو از جهت عرض رفته رفته باریک شود . 
3 - انتهای خودرو مانند مخروط سربریده باشد ( دم خودرو بریده شود )
یکی از محدودیت های خودروی دیفرانسیل جلو این است که به دلیل انباشتگی قطعات مکانیکی در جلوی خودرو نمی توان این قسمت را با شیب ملایمی ساخت ، در نتیجه بند یک را که یکی از اساسی ترین اصول طراحی است نمی توان خوب برای خودروی دیفرانسیل جلو اجرا کرد و در نتیجه مقاومت خودرو در برابر هوا زیاد است . 
از نظر سرویس و نگهداری به دلیل انباشتگی قطعات روی هم هزینه تعمیر و نگهداری آنها زیاد است . در مسئله شتاب گیری و سرعت عمل در آغاز حرکت عامل تعیین کننده شتاب یک خودروی دیفرانسیل جلو مقدار نیروی عمودی است که به چرخ های دارای نیروی محرک آن وارد می شود . بنابراین دیفرانسیل جلو در هنگام آغاز حرکت به دلیل همین موضوع دارای قدرت سرعت گیری کمتری است .